Interactieve kunst + games

Heel interessant en leuk zijn de vele experimenten om gaming te combineren met andere zaken (= gamification). Van recylebakken die arcadestijl worden uitgevoerd tot interactieve klimmuren met alle nieuwe technologieën die er beschikbaar komen voor gamers zijn er veel nieuwe dingen te bedenken in de ‘normale’ wereld.

Games + kunst

Zo ook in de kunst wordt er ge-experimenteerd met gamification. Van schilders die ‘pixelart’ gaan schilderen tot en met interactief theater met publiek dat meedoet.

In de muziek zijn er ook vernieuwende initiatieven.  Binnenkort op zaterdag 16 mei a.s. voert het Haagse Residentie Orkest onder leiding van Bas Wiegers het Indie Games Concert 2015 uit. Een programma met orkestrale uitvoeringen van muziek uit Indie Games zoals Awesomenauts (Sonic Picnic), VVVVVV (Magnus Pålsson), Minecraft (Daniel Rosenfeld – aka C418), Cave Story (Daisuke “Pixel” Amaya) en Machinarium (Tomáš Dvořák – aka Floex).

In navolging op de eerste editie uit 2013 is in een samenwerking tussen DutchGameMusic, HKU en het Residentie Orkest door een handjevol Nederlandse game-componisten en -arrangeurs bestaande en nieuwe werken omgezet naar orkestversies. Dit alles wordt uitgevoerd in de poptempel van Den Haag: Paard van Troje!

Onderdeel van het Indie Games Concert 2015 is dat de nodige interactieve stukken met live interactieve muziek zullen worden uitgevoerd, zoals J.S. Joust en een crowdgame ontwikkeld door studenten van HKU! Het Indie Games Concert wordt aangevuld door visuals van HKU-studenten Graphic Design.

Zie voor meer informatie en tickets:

http://www.dutchgamemusic.nl/indie-games-concert-2015

Classroom gamedesign

(tekst: Nico Groenenberg)

Classroom gamedesign

Onlangs sprak Paul Andersen (zelf biologiedocent) op een TEDx presentatie over de toepassing van principes uit gamedesign binnen het curriculum zelf. Twee belangrijke elementen die direct toepasbaar zijn in de werkelijke wereld van het klaslokaal zijn nieuwsgierigheid, de notie dat fouten niet verkeerd zijn maar juist waardevolle hulpmiddelen zijn waar je van leert.

Alle mensen zijn van nature nieuwsgierig, en wat dat betreft kan men in het onderwijs veel leren van marketeers. De huis-aan-huis-verkoper die zijn voet tussen de deur verkoopt heeft al lang plaats gemaakt voor de subtiele tactiek van verleiding. Niet pushen maar teasen dus.

De ander lans die Paul breekt is voor het maken van fouten. Die zouden we niet alleen moeten tolereren, maar juist belonen. In de herhaling zit immers een opgaande leercurve die niet doorlopen wordt als iets in een keer goed zou zijn. Door fouten toe te juichen stimuleren we onderzoekend gedrag waardoor niet alleen kennis maar ook begrip van die kennis bijgebracht wordt. Wie fouten kan maken is zich ook bewust van zijn eigen verantwoordelijkheid, maar ook van eigenmachtigheid (Sense of Agency). Iemand die fouten kan en mag maken zal dus meer gemotiveerd zijn en dus beter en sneller leren. Jane McGonigal wijdt in haar boek Reality is Broken‘ hier niet voor niets een heel hoofdstuk aan (hst. 4: ‘Fun Failure and Better ods of Success’ mede gebaseerd op empirisch onderzoek).

Het is dan ook niet heel verwonderlijk dat Paul in zijn korte presentatie ook eerlijk is over de fouten — sorry, leerpunten — die hij bij de toepassing van de elementen in zijn lessen maakte. Waar in een klassieke plenaire les alle leerlingen gelijk op gaan met een gemiddeld tempo en niveau lopen de resultaten in de gegamificeerde versie ver uiteen. Niet geheel verrassend brengt hij hier een derde belangrijk principe uit gamedesign in: leveling (Zie ook Reality is Broken‘ , hst. 8: ‘Leveling Up in Life’). Naar mate leerlingen beter of sneller presteren ‘stijgen’ naar een hoger level wat meer uitdaging met zich mee brengt. Hierdoor krijgen leerlingen in paralelle trajecten leerstof op eigen niveau en tempo, en maakt het voor docent ook beter te begeleiden.

De stimulans die uitgaat van deze leveling in combinatie met het principe van een leaderboardis gebaseerd op het principe van de cohesie die uitgaat van peergroups. Het verschil met ‘gewone’ cijfers die leerlingen krijgen voor hun prestaties krijgen is dat dit ervaren wordt als een extern beoordelingssysteem waar weinig affiniteit mee is. Wanneer de andere leden van de peergroup (lees: medeleerlingen) de lat zijn waarlangs gemeten wordt spreekt dit meer tot de verbeelding en zal dus effectiever zijn (Zie ook Reality is Broken‘ , hst. 5: ‘Stronger Social Connectivity’). Status binnen de peergroup speelt hierbij een grote rol.

Paul geeft ook aan dat de zomervakantie een ideale periode is om een gamified lesprogramma te ontwikkelen. Dus we hebben wat te doen in de komende vakantieweken! Vanaf morgen is ook een Nederlandstalige versie van McGonigal’s boek ‘Beter dan Echt’ (uitgebracht bij uitgeverij Maven Publishing), dus ik verwacht dat komend schooljaar ook meer Nederlandse schooljeugd op een speelse manier uitgedaagd zal worden.