Louter Wouter – Wouterbaars.net

Klimaatactie in 3 stappen

Deze post is voor iedereen die zich zorgen maakt over klimaatverandering met alle symptomen die steeds vaker zichtbaar worden. Of het nu gaat om de bosbranden wereldwijd, steeds intensere orkanen of misoogsten door extreme droogte. Deze post is dus bedoeld niet voor de 24% mensen die het ‘allemaal overdreven’ vinden of de nog veel kleinere minderheid van hardcore ontkenners.

Natuurlijk is jouw volgende auto elektrisch, maar die is nu nog net even te duur en ga je je huis isoleren maar dat is zoveel werk. Misschien eet je inmiddels minder vlees en zuivel en heb je allemaal ledlampen, ook in de halogeen armaturen. Dus wat nu? Wachten op nieuwe wetgeving, op belasting op vliegen of vlees of op acties van het bedrijfsleven? Het klimaatprobleem vraagt om directe actie van iedereen. Welke 3 acties kan je direct in gang zetten als je zelf iets substantieels wilt doen?

Directe verandering met impact:

1. Wissel van bank

Toen ik lang geleden het duurzaamheidsvraagstuk bestudeerde aan de TUE, besefte ik (en ik geloof ook mijn docenten nog niet) hoe enorm groot de impact van de financiële sector is op het doorgaan of tegenhouden van duurzame alternatieven. Op de TUE waren we bezig met allerlei prachtige technologische innovaties om energie te besparen of minder grondstoffen te gebruiken. Maar via investeringen en leningen werd en wordt er door de grote banken geïnvesteerd in kolenmijnen, megastallen, schaliegas, vliegvelden en andere grote bronnen van broeikasgassen.

Gelukkig zijn er banken die juist hun (jouw) geld investeren in duurzame oplossingen. Zie hier voor een overzicht. Doordat er veel mensen overstappen van bank om redenen van duurzaamheid (en vaak ook uit onvrede over het beloningsbeleid van de bankiers aan de top) is er veel meer bewustzijn bij alle banken. Geen fatsoenlijke bank komt er nog mee weg om iets van een duurzaamheidsbeleid te hebben en dat was een paar jaar geleden echt nog anders. Maar het is nog niet genoeg. Als een bank zijn kantoren meubileert met gerecyclede meubelen is dat mooi maar als er aan de andere kant door diezelfde bank nog steeds geld in een nieuwe kolencentrale wordt gestoken schieten we er niets mee op. Overstappen van bank is makkelijk, snel geregeld en heeft veel impact. Jouw geld wordt niet meer in klimaatverandering gestoken en het zet de achterblijvende banken onder druk om dat ook niet meer te doen. Vandaag nog regelen! Als je nog iets extra wilt doen, hou dan ook je verzekeringen eens tegen het licht.

2. Ga voor echte groene stroom

We weten allemaal sinds het item van Arjen Lubach dat de meeste groene stroom nep is.

Gelukkig zijn er wel bedrijven die echt 100% groene stroom leveren. Overstappen is hier ook simpel en ook niet duurder dan vieze stroom. Als je het nog niet gedaan hebt, check je leverancier en kies een echt groene.

3. Stop met het posten van je (vlieg-)reizen op social media

Veel mensen houden van reizen. Vroeger moest je dan na afloop braaf een dia avond uitzitten met honderden foto’s over hoe geweldig het was in een ver oord.

Nu posten we dat soort foto’s en verhalen op Facebook en dergelijke. Ook zakelijke reizen worden op Linkedin gepost. “Ik ben gevraagd om op een congres in Dubai te spreken over…..(vul maar in).” of “Op weg naar een interessante klus in verweggistan waar ze niemand minder dan mij nodig hadden om de klus te klaren”. En variaties daarop.

Het was en is statusverhogend om te laten zien dat jij zo’n reis kan veroorloven of dat jij als goedlopende consultant of zzp-er toch maar weer meetelt in de professionele internationale wereld. Allemaal menselijk en leuk maar vliegen is een van de grootste veroorzakers van klimaatverandering. De uitstoot van het vliegverkeer groeit enorm, mede door alle subsidie die er naar vliegen gaat waardoor vliegtickets kunstmatig goedkoop zijn. Tien jaar geleden was het nog 1% van de wereldwijde CO2 uitstoot, nu is het al 2%. Dat klinkt weinig, maar door de uitstoot op grote hoogte is de schade naar schatting 5 maal (!) zo groot. Met andere woorden, nu al is het vliegverkeer verantwoordelijk voor 10% van de klimaatverandering. De uitstoot van een vliegtuig is 10 maal zo veel als die van een trein per kilometer en om een beeld te geven: een retourtje Bali kost evenveel fossiele energie als 4 jaar (!) autorijden.

Nu is de vraag of vliegschaamte zo veel effect heeft en ik gun iedereen zijn reisje(s). Maar het zal echt minder moeten totdat er technologische oplossingen zijn voor de vluchten zoals elektrisch vliegen of snelle buizentransport. Dus beter met de trein. Naar grote delen van Europa is het niet of nauwelijks langzamer, dus waarom nog vliegen naar Parijs, Londen of zelfs Berlijn als de tijdwinst (van deur tot deur) minder dan een (paar) uur is? Kijk eens op Happyrail als je een volgende reis gaat plannen over wat er mogelijk is met de trein. Het reist ook veel prettiger per trein (meer beenruimte, beter eten onderweg (ahum…;-) )

Maar het allerbelangrijkste is: schrijf niet meer over je vliegreizen op social media. Stop met het vertellen over je weekeindje shoppen in Barcelona, over je interessante congresje in Finland of je prachtige sabbatical reis naar verweggistan. Het probleem is namelijk dat je bij je omgeving dan -onbewust of bewust- het verlangen aanwakkert om ook zulke reizen te gaan maken. Het is zo menselijk: mijn buurman, collega, vriend of oud-klasgenoot doet dat, dus moet ik dat ook doen. Terwijl het verlangen er in de eerste plaats mogelijk helemaal niet was. De marketeers hebben het allang door en willen graag dat je juist veel post over je reizen (en nieuwe spullen). Doe er niet aan mee! Opscheppen over je mooie trein- of fietsreis (mits niet ingevlogen) mag natuurlijk wel op social media….

Wouter op weg naar Italie per trein — Per trein naar Italie waar ik les mocht geven op een Italiaanse Universiteit

Het mooie van bovenstaande 3 acties is dat ze weinig moeite kosten maar wel veel impact hebben. Dus wat houdt je tegen…? vandaag nog kan je al impact hebben.

Zelf een boek schrijven en uitgeven

Nadat een uitgevers van een van de boeken waaraan ik meegeschreven had failliet was gegaan, ging ik eens kijken naar de mogelijkheden om zelf je boek uit te geven. Met de opkomst van internet en publish on demand is er veel veranderd (niet verwonderlijk dat veel uitgevers het moeilijk hebben).

Redenen om wel met een uitgever te werken

Een uitgever maakt reclame voor je boek: Wanneer jij je schrijfwerk af hebt dan zal de uitgever zijn of haar netwerk gebruiken om je boek in winkels te krijgen en te presenteren op beurzen en dergelijke. Vooral als je een vakboek (bv een schoolboek) schrijft is dit belangrijk, want zo’n uitgever benadert de scholen voor je.
Een uitgever helpt je met het schrijven. Veel mensen denken dat ze een boek kunnen schrijven, maar vergis je niet: schrijven is een vak, een boek schrijven kost (veel) tijd en vraagt om (taal-)vaardigheid. Als je een uitgever hebt gevonden die het met jou ziet zitten is dat een belangrijke aanwijzing dat er kwaliteit in je werk zit. En die uitgever zal je met een redacteur (of twee) helpen om de kwaliteit van je boek te verbeteren.
Een (bekende) uitgever geeft status aan je boek en dit helpt dan (hopelijk) de verkoop van je boek
De uitgever helpt je met de distributie van je boek, via winkels maar ook de verzending via websites. Zodat je dat niet zelf hoeft te doen.

P1180126

Redenen om niet met een uitgever te werken

Een uitgever betaalt je maar (ongeveer) 10% van de verkoopprijs. De rest gaat op aan de winkel(s), de distributie, reclamekosten, enz.
De meeste uitgevers zijn zo druk dat ze toch bijna geen tijd hebben het schrijven van jouw boek echt te begeleiden of echt veel tijd te besteden aan de promotie: omdat uitgevers zo onder druk staan bestaan ze vaak nog maar uit kleine bedrijfjes met een paar man in dienst, veel personeel is wegbezuinigd. En de mensen die er nog zijn die moeten alles doen. Dus als je met een uitgever in zee gaat, maak dan goede afspraken over hoe veel promotie ze zullen maken voor je boek, hoe lang en op welke manier. Vraag jezelf af of je niet net zo goed zelf de promotie kan oppakken (persberichten, interviews, twitter, facebook, enz.)
Je zit aan de uitgever vast. Als voorbeeld een situatie uit mijn omgeving: auteur heeft een boek geschreven waar er een paar honderd stuks van verkocht zijn in 2 jaar tijd. De uitgever vond dat niet genoeg voor een herdruk nu de boeken op zijn. Toch is er nog wel wat vraag naar het boek en de schrijver wil het daarom print-on-demand uitgeven, maar dat wil de uitgever weer niet want hij wil alleen via de traditionele kanalen uitgeven. Gevolg: het boek is niet meer te krijgen.
Je wilt helemaal geen commercieel boek uitgeven: Als het je niet om het geld gaat, dan kan je prima een ebook maken en online verspreiden of een van onderstaande opties kiezen als je toch een papieren boek wilt. Bijvoorbeeld als je je levensverhaal wilt schrijven of memoires, of een familieboek.
Boeken worden steeds minder via boekwinkels verkocht. Dit is niet iets waar ik persoonlijk gelukkig mee ben (het verdwijnen van boekwinkels uit het straatbeeld), maar wel de realiteit. De uitgever met zijn of haar contacten met de boekhandel is dan ook niet meer nodig (dit argument geldt dus niet voor uitgevers die contacten hebben met bepaalde afzetmarkten zoals scholen en studenten).
Schrijfhulp is gemakkelijk zelf te regelen. Veel auteurs zullen hulp nodig hebben, zeker als ze geen ervaring hebben met schrijven. Hoe mooi ook je (levens-)verhaal, dat ‘mooi’ op papier krijgen is een tweede. Maar daar is geen uitgever voor nodig. Hulp bij het schrijven van je eigen boek is prima te regelen via een vele freelance schrijfcoaches. Waarschijnlijk krijg je zo meer aandacht voor je werk dan via een (overbelaste) uitgeverij.

Mogelijkheden om zelf je boek uit te geven

Blurb. Upload je pdf en zet je boek online te koop. Of bestel een kleine oplage
Lulu. Net zoiets
Mijnbestseller.nl. Met een hoopgevende titel een vergelijkbaar concept maar dan van een Nederlands bedrijf

Er zijn meer van dit soort partijen met kleine verschillen in de mogelijkheden. Het concept is steeds: lever de tekst in, doe een (minimale) opmaak en kies een kaft erbij (met ook enige opmaakmogelijkheden). Je boek kan je daarna bestellen en ook aanbieden via een online shop. Het printen van een boek, de verzending en facturering doen zij voor je en een keer per periode krijg je de opbrengst minus een deel voor de kosten. In ieder geval veel meer dan dat je krijgt van een uitgever, maar je zult zelf je promotie moeten doen. Wat ook een leuke optie is: 10stuks een uitgever voor kleine oplagen (maar van mooie kwaliteit). Bijvoorbeeld voor een jubileumboek of familieboek. Tenslotte is een eboek ook nog een mogelijkheid, bijvoorbeeld via de kanalen van Apple.

gamedesign en wiskunde

IMHO besteden de gamedesign opleidingen in Nederland te weinig aandacht aan wiskunde. Ik heb het niet over gameART dat is een andere tak van sport (al kan ik me ook daarin wel raakvlakken met de wiskunde voorstellen). Misschien is het omdat we zo verwend zijn met vele game-engines waarin vele librairies vele wiskundige functies voor ons voorkauwen. Maar toch, als je dan iets nieuws wilt ontwerpen, wat niet standaard in Unity, de Unreal Engine of van mijn part Gamemaker zit dan kom je zonder wiskunde niet ver. Julia Detar, een videgamedesigner van Arkadium laat in onderstaande video zien hoe vaak ze bij het bedenken van hun games wiskunde nodig hebben.

(zie ook: http://www.thirteen.org/get-the-math/the-challenges/math-in-gaming/introduction/16/) Ik heb (nog steeds) veel voordeel van zowel mijn wiskunde B als wiskunde A (ik heb beide vakken destijds gekozen) en ook van de wiskunde die ik later op de universiteit kreeg. Het is soms lastig om te zien waarvoor je al die formules nodig hebt, maar hier zie je nog een paar voorbeelden van wiskundige toepassingen in games. Het punt is: als je echt de next-gen game wilt maken dan kom je er niet zonder dat je de ‘taal van de machine’ spreekt. En computers zijn nu eenmaal wiskundige apparaten. Voor de ontwikkeling van simulaties, interactive storytelling en AI is wiskunde nog veel belangrijker. Zonder lineair programmeren geen strategy games, zonder vectoren geen pathfinding, zonder differentiëren geen valversnelling en dus geen platformers, zonder matrixrekenen geen 3D en zonder kansrekenen vrijwel geen enkele game. Kansrekenen zit niet alleen in pokergames en andere kaartspelletjes, maar in vrijwel elke game met een puzzelelement. Je hebt het bijvoorbeeld nodig om de moeilijkheidsgraad in te stellen (moeilijkheidsgraad = het aantal goede oplossingen / het totaal aantal oplossingen). Maar ook in shooters en strategy games zit kansrekenen: om je level te ontwerpen als je bijvoorbeeld je ‘vijanden’ door de computer op bepaalde plaatsen wilt laten zetten, zonder dat het level te makkelijk wordt of juist blokkerend wordt. Een bijkomend voordeel van kennis van kansrekenen is dat je als naar een online casino gaat of black-jack gaat spelen dat je precies weet wat de verwachtingswaarde is van je gokactiviteiten: hoeveel je gaat verliezen. Luck, Logic, and White Lies: The Mathematics of Games Gamedesigners maken een model van een gamewereld. En als we het over intelligent tegenspel of over het spel in balans houden, over de ‘economie’ van de game hebben en over het opstellen van ‘oplosbare maar steeds moeilijker wordende puzzels’ dan is daar wiskunde voor nodig. Ja je kunt het overlaten aan een getalenteerde programmeur, maar wees reëel : wat is jouw toegevoegde waarde dan als gamedesigner aan het team? (en zoveel werk is er al niet voor gamedesigners). Het punt van wiskunde leren is dat je op het juiste niveau moet beginnen en dat je stap voor stap het moet leren. Als je naar een formule kijkt als deze: $u(x,y) = F(y)+e^{-y}G(x)-\ln(x)\left(y-1\right)$ . (bron: wikipedia) Dan denken de meeste mensen waarschijnlijk zoiets als…”laat maar zitten”. Dat wil niet zeggen dat je het niet zou kunnen, maar dat er waarschijnlijk nog wat ontwikkelingsstappen tussenzitten. Je kan ook niet in een keer Russisch, als je russische teksten te zien krijgt. Scholen werken helaas niet altijd mee. Ik herinner me een leraar die -vooral meisjes- subtiel ‘pestte’ dat bij hen het beetje zelfvertrouwen dat je nodig hebt om iets te leren snel weg was. Of die eeuwige ouderwetse leerstijlen waar veel docenten niet van loskomen. Dat moet toch anders kunnen? En dan zijn er steeds meer scholen waar er überhaupt niet genoeg (bevoegde) docenten meer zijn voor wiskundeonderwijs…maar geen nood: ik had ooit een stagiair (van een MBO opleiding) die in de avonduren wiskundevakken volgde aan de Open Universiteit. Ik krijg regelmatig de vraag: welk vakkenpakket als ik gamedesigner wil worden en welke studie? Het antwoord: wiskunde, wiskunde en nog meer wiskunde. Nou ja natuurkunde kan ook, zit veel wiskunde in en je leert modellen maken van de realiteit: het is net gamedesign . Het is jammer dat ergens in onze geschiedenis de kunsten en de wetenschap uit elkaar gegaan zijn. Gamedesigners zijn net een soort Leonardo da Vinci’s: mooi design en techniek gecombineerd.

Steve

Ik herinner me nog de eerste Macintosh die mijn vader geleend had van de buurman om een boek op te schrijven. Sindsdien was en is het voor mij alleen nog maar Apple geweest. Apple computers waren zo fijn om mee te werken dat een marketingbureau begin jaren 90, toen Apple op sterven na dood was, tot de conclusie kwam dat Apple gebruikers niet over te halen waren om over te stappen naar de PC (of de “dark side” zoals ik en mijn mac vrienden dat noemden). Misschien ook wel een beetje religieus was het, want ik weet nog de halleluja sensatie als Steve het podium opkroop en ons ging uitleggen dat een 800 Mhz PowerPC toch echt veel sneller was dan een 2 Ghz intel PC. We geloofden het natuurlijk (maar half), maar het was het laatste bastion tegen die dark side die de ICT wereld zo lelijk had gemaakt destijds. Nu loopt iedereen met een Apple (iphone, ipod, mac, ipad) maar toen waren we nog vreemde eenden die vooral vonden dat we, met hoe weinig we nog waren, erg gelijk hadden. Als ik toen geweten had, hoe ontzettend gelijk Steve had (niet zozeer met zijn Mhz verhaal, maar wel met Apple als geheel), had ik aandelen gekocht en had ik nooit meer hoeven werken. Maar het geeft niet, ik heb enorm genoten van Apple’s elegante producten en doe het nog steeds. Wat zal ik de keynotes van Steve missen.

Ik kan stoppen met werken

Dat is toch de droom van elke internet-ondernemer. Die ene website van jou blijkt een fortuin waard! En dan liefst miljonair voor je dertigste, dus ik ben wat aan de late kant….

Maar het is mij ook gelukt! Want mijn gamesmaken.startpagina.nl blijkt maar liefst 3,71 miljoen euro waard te zijn !

(Mocht je de website willen kopen, stuur me dan een berichtje met je bod ;-))

Mijn website waarde€ 3,71 Miljoen

Een goede docent

Wie kan zich niet die ene goede docent herinneren die jou uitlegde hoe die wiskunde som toch best makkelijk op te lossen was. Of die leraar die je hielp met dat struikelblok (wat je al jaren dacht te hebben) zoals spelling, dingen onthouden, (nogmaals) wiskunde, die vreemde taal. En wie herinnert zich niet die slechte (eh…middelmatige) docent die jouw beetje talent volledig om zeep hielp. Zo had ik een leraar die week in-week uit elke les Duits een uur lang ubungstmeister ging doen. Een uur lang naamval-invul-oefeningen en dan klassikaal! U begrijpt: es komt nimmer mehr gut mit Deutsch und mich (mir?).

Toch zonde, want al was Duits niet ‘hip’ op de middelbare school, nu zou ik er veel geld mee kunnen verdienen bijvoorbeeld door mijn trainingen in Duitsland te kunnen geven. Ik heb geluk gehad, de hoeveelheid middelmatige leraren viel mee en ik had ook het geluk van hele goede leraren te hebben. Mensen die me tot op de dag van vandaag inspireerden. Vaak ook trouwens goede docenten muziek of martial arts of hele andere disciplines die je niet op een middelbare school of universiteit tegenkomt.

Onderzoekers hebben becijferd wat de waarde is van goede docenten voor de maatschappij. Dat is nogal wat: 400.000 dollar per jaar per goede docent. Tijd om de salarissen van docenten eens echt op te krikken. Veel goede mensen zijn de afgelopen 20 jaar uit het onderwijs vertrokken omdat ze elders meer verdienen (en dus meer status kregen). Stel dat we besluiten de salarissen van docenten te verdubbelen (dan wel gekoppeld aan kwaliteitseisen, en dan niet van die onzinnige anglo-saxische kentallen, maar reële kwaliteitseisen aan een docent), dan is dat nog een FRACTIE van de opbrengsten. Veel meer dan wat -zeg een bankdirecteur – de maatschappij oplevert. Het is echt krankzinnig. Ik geef wel eens les op een HBO of Universiteit, maar voor mij geldt dat ik daar 1/3 tot 1/5 per uur betaald krijg in vergelijk met ander werk dat ik doe. Het blijft dus een leuke hobby, dat lesgeven en dat zou niet zo moeten zijn.

Zie ook: http://www.nrc.nl/nieuws/2010/12/22/goede-docent-is-jaarlijks-400-000-dollar-waard/

het is gelukt!

Heel lang geleden had ik het voornemen om al mijn gloeilampen te vervangen door spaarlampen en ledlampen. Het bleek iets lastiger dan ik toen dacht maar vandaag heb ik mijn laatste gloeilamp vervangen door een dimbare spaarlamp van Megaman. Nou ja, 1 setje IKEA spotjes kan ik nog niet door leds vervangen, omdat IKEA zo zijn eigen maatvoering heeft. Maar op die ene lamp na… (en ik verwacht dat IKEA ook snel met een groener alternatief komt voor dit spotje, want IKEA heeft zijn strategie vergroend en is systematisch zijn assortiment aan het verduurzamen, dus dat komt wel goed). Inmiddels zijn er een hoop alternatieven voor gloeilampen op de markt en niet meer alleen voor de gewone grote en kleine fitting, maar ook voor insteekfittingen (G4, G11 e.a.), voor dimbare lampen, voor spiegelkoplampen. Eigenlijk voor bijna alle maten en soorten is er nu wel een LED en/of spaarlamp variant.

Deze G4 led lamp paste mooi in een spotje van me en bracht het ernergiegebruik van 10 Watt terug naar 1,3 Watt (klik op het plaatje als je wilt weten waar ik hem kocht).

Als je zoekt op het web vindt je een hoop aanbieders van ledlampen. Conrad heeft een uitgebreid assortiment, maar is ook wat lastig te doorzoeken. Eigenlijk kan je het beste naar een goede lampenwinkel, doe het zelf of elektronicawinkel gaan zodat je de lampjes ook kunt bekijken. Je moet namelijk wel letten op de kleur (warmwhite ipv ‘blauw’ wit) en ook op de sterkte. Sommige LED lampen zijn net iets te zwak in hun lichtsterkte. Een winkel waar je kunt ruilen is het beste natuurlijk.

Beter dan sparen, zelfs beter dan beleggen
Afhankelijk van hoeveel uur per dag een lamp gemiddeld brandt, bespaar je zo’n 10-15 euro per jaar per lamp. Alhoewel led lampen duurder zijn dan spaarlampen, zijn ze toch meestal voordeliger, omdat ze veel langer meegaan dan spaarlampen. Stel dat je 100-200 euro uitgeeft om je gloeilampen te vervangen, je hebt dat binnen 2 jaar terugverdiend. Dat rendement haal je niet op geen enkele spaarrekening, zelfs niet met een beleggingsfonds. Mede door het uitbannen van alle gloeilampen was afgelopen jaar mijn electiciteitsverbruik maar 900 kWh, terwijl mijn wasmachine toch vaak draait omdat ik kleine kinderen heb. Gemiddeld voor een Nederlands gezin is het verbuik 3400 kWh. Ander resultaat was dat ik 500 euro terugkreeg van mijn energieleverancier. Prettig toch!

Dus
Het driestappenplan om je energieverbruik drastisch omlaag te brengen (en dus je milieuvervuiling en kosten) ZONDER echte moeite of aanpassing van je ‘lifestyle’ is:

1. Vervang al je gloeilampen voor ledlampen en spaarlampen. (alleen de lampjes die bijna nooit aangaan zoals in je gangkast en die op de zolderberging kan je gerust gloeilamp laten zijn).
2. Stap over een echte groene energieleverancier. Niet alle groene stroom is even ‘groen’. Heel goed als je groene stroom afneemt van bijvoorbeeld NUON, maar dat bedrijf is daarnaast gewoon bezig met het bouwen van kolencentrales, dus tja..ik wil mijn geld niet naar zo’n bedrijf brengen. Een goed bewijs of je groene leverancier echt groen is, is het milieukeurmerk. Er zijn eigenlijk maar 2 leveranciers die er aan voldoen op dit moment: Windunie en Greenchoice.
3. Stap over naar een groene bank: ASN bank of Triodos . Misschien is dit wel de meest effectieve actie uit de top 3. Ik heb dit gedaan en de overstapservice van banken maakt dit heel gemakkelijk.

Simpel toch?

EDIT: er is nu ook een stap 4: je eigen zonnepanelen, die net zo goedkoop stroom leveren als je stopcontact: lees er hier meer over. Jammer dat ik niet genoeg ruimte op mijn dak heb (ik woon in een flat).

Wanneer is dit spelletje nu eindelijk afgelopen?

Ik moet een jaar of twaalf geweest zijn, of misschien nog iets jonger of ouder, toen ik een potje Monopoly speelde met mijn 5 jaar oudere neef. Het was zo dat ik aan het winnen was en op een gegeven moment had ik het grootste deel van alle straten in handen, al dan niet met huizen en hotels.

Inventief

Het duurde niet lang of mijn neef kwam op een van mijn hotels en kon de rekening niet betalen. Maar inventief als hij was, vroeg hij of hij een lening bij me kon afsluiten. Dat kon! Ik maakte een papiertje waarop we schreven hoeveel gulden (we deden nog de oude versie) hij me schuldig was. Niet dat hij er wat mee opschoot, want hij kon niet investeren in zijn eigen paar overgebleven straatjes.

Schuldbewijs

Dit ging een paar rondes zo verder en de hoeveelheid schuld van mijn neef aan mij liep aardig op. Tot ik opeens uitriep:”wanneer is dit spelletje nu eigenlijk afgelopen?” Mijn neef schoot in de lach en ik begreep zijn ‘bedrog’. Wat je allemaal niet kunt leren van een spel!

Hoe het afliep

Het verhaal van de schuld van mijn neef heeft twee eindes. Uiteraard kregen we een enorme ruzie over zijn schuld die hij niet aan mij kon aflossen. In het eerste scenario was ik de sterkste en dwong ik hem om mij terug te betalen. Ik stuurde wat ‘brede’ jongens op hem af en sindsdien doet hij bij mij de afwas, krijg ik 70% van zijn inkomen en moeten ook zijn kinderen bij mij de auto wassen. Nog een jaar of 10 en dan is hij van zijn schuld af, alhoewel hij natuurlijk ook rente moet betalen, dus het kan best nog een paar jaar langer duren.

In het tweede scenario was hij sterker dan ik en alhoewel ik natuurlijk recht had op mijn geld (als hardwerkende Nederlander), kreeg ik het gewoon niet. Ik rekende op mijn spaargeld, beleggingen en pensioen, maar omdat dat allemaal leningen waren aan hem, bleek ik niets te bezitten. Ik ging zelf ook failliet en moest zelfs in een doos op straat gaan wonen…

Wist u trouwens dat de gemiddelde schuld van een Amerikaan ongeveer een half miljoen dollar bedraagt (de schulden van de overheid gedeeld door alle inwoners). Overigens doen andere westerse landen het met hun schulden niet veel beter. Een westers land dat een beetje meedeed met de schuldcreatie, heeft een schuld van meer dan 5 maal zijn bruto nationaal inkomen (de Grieken, Amerikanen en anderen zelfs 8 maal. Ook Engeland, Ierland, Spanje, Portugal en nog een hele rij kunnen er wat van). Met andere woorden een land moet vijf tot acht jaar lang werken en al het verdiende geld terugbetalen voordat de schulden weer vereffend zijn. Net zoals mijn neef zijn de overheden al jaren ongedekte schuldbewijzen aan het uitgeven…aan wie? Aan uw pensioenfonds bijvoorbeeld.

Je moet snel zijn

Je moet er snel bij zijn als je nog een eerste druk wilt van het boek “De mooiste tijd van je leven” . Ik twitterde het al een paar weken geleden (mijn twitteraccount: http://twitter.com/wtrbrs) en nu zijn het inderdaad nog de laatste stapels voordat (hopelijk) de tweede druk gedaan wordt.

Het boek is in veel media beschreven, en op de site bij het boek is er een mooi overzicht van gemaakt. Het is wel weer ontnuchterend hoe sommige pers omgaat met feiten, zo las ik -in notabene de kwaliteitskrant NRC- dat mijn vriendin een keizersnee had bij de bevalling van onze zoon. Gelijk maar even gebeld, want ik had daar niets van gemerkt bij de bevalling. Zij ook niet, we konden ook geen litteken ontdekken. Maar deze kleine uitglijder daargelaten fijn dat het boek zoveel aandacht krijgt.

De mooiste tijd van je leven

(De volgende keer schrijf ik weer over gamedesign, beloofd !)

De nieuwe skills van de moderne leraar

In ‘mijn’ tijd waren er een paar leraren die ‘tegen’ rekenmachines waren. Zelf beheersten ze het hoofdrekenen als geen ander en voor een logaritme of iets dergelijks pakten ze gewoon even de rekenlineaal. Elke technologische vernieuwing roept weer die vraag op, moeten we nu wel of niet? Want als we zelf niet meer leren spellen en vertrouwen op de spellingscontrole van Word, wat verliezen we dan? Is het erg dat wij niet meer zo goed konden hoofdrekenen als onze leraren? Is het erg dat de huidige generatie studenten niet meer kan spellen zonder Word? (laat ik daar gelijk mijn mening over geven, ik vind het erg, maar ik vind het vooral erg dat studenten geen fatsoenlijke brief meer kunnen schrijven, dat is lastig bij het vinden van een goeie stageplek of later een baan).

Hoe dan ook, docenten moeten door. Wat zijn IMHO de ICT tools die docenten nu zouden moeten beheersen? (powerpoint en word zijn zo jaren 2000!!):

– Moodle: Moodle is een open source systeem waarmee je (redelijk) gemakelijk je eigen lessen online kunt maken. Het voordeel van Moodle is dat het gratis is, maar het nadeel is dat het zoals wel meer open source producten niet altijd even goed ontworpen is vanuit het oogpunt van de gebruikersinterface. Maar met een paar boekjes en wat online tutorials beheers je het zo.

– In Moodle (of een andere elo) kan je lessen maken met allerlei ‘lessenbouw software pakketten’. Want je elo vullen met alleen maar plaatjes, dat is natuurlijk veel te unomediaal. Kennisnet heeft een handig overzicht, ik heb zelf nog geen voorkeur, maar hoor graag jullie ervaringen.

– HTML: ja je moet als docent (IMHO) in staat zijn zelf een eenvoudige website te maken. Ook voor het vullen van een elo, heb je vaak een paar basiscodes HTML nodig (een link maken, een tabel uitlijnen, en dergelijke)

– Video editor: zelf voor de klas staan, kan natuurlijk alleen nog bij hoge uitzondering, veel beter om te werken met interessante video’s waarin je laat zien hoe iets werkt of is of was. Softwarepakketten: Imovie, Moviemaker, KinoDV. Een groot respect voor de wiskunde docent die al zijn uitleg heeft opgenomen en online gezet (lees de voorlaatste Vives hierover).

– Open Office: ik vind dat het onderwijs veel te veel plakt aan Microsoft. Door onze kids al te laten werken met MS, begint de verslaving. We willen wel van Microsoft af, maar we kunnen het niet, want we zijn er zo aan gewend. Het is helemaal geen fijne software, maar ja we weten niet beter en overgaan naar een ander pakket is zo lastig. Er is geen enkele reden om geen open source tekstverwerker te gebruiken op scholen, en als de volgende generatie dan bij de overheid en gemeentes komt te werken, willen ze wel weg van die dure monopolist die onze maatschappij miljarden per jaar kost.

– Linux: doorgaan op het vorige punt zouden scholen eens serieus moeten kijken naar Ubuntu. Veel goedkoper en je kan er ook nog heel veel energie mee besparen ten opzichte van Windows, omdat je een enkele computer kunt delen met meerdere gebruikers. Goed voor het milieu!

Dan de lijst van dingen die moderne docenten eigenlijk ook zouden moeten beheersen, maar niet per se (NB. ik heb het over alle docenten niet alleen ICT docenten):

– Fotobewerken en digitaal schetsen (om je lessen multimedialer te laten zijn)
– Gamemaker (om je eigen serious game of simulatie te bouwen of om met gamemaker in de klas aan de gang te gaan). Een ander gamepakket mag ook: Alice 3d, Unity
– Diverse educatieve games en/of simulaties op je eigen vakgebied
– Een scripttaal zoals Javascript, Actionscript, GML, PHP. Heel veel jongeren beheersen dat namelijk ook dus kan je als docent niet achterblijven. En je kan niet zonder als je je interactieve les wilt maken.
– Projectmatig werken. Iets leren is niet meer een solistisch lineair vaststaande inhoud, maar een groepsproces, waarin creativiteit centraal staat. Dan moet je weten hoe je dat aanpakt.

Ah ja, ik draaf natuurlijk een beetje door (daarvoor is het een blog), denkt u. Maar er is zoveel mogelijk met ICT om het leren interessant(er) te maken en de leerlingen zijn daar al. Denk aan Powerpoint. 15 jaar geleden was het nog een noviteit, nu kan bijna geen enkele leraar meer zonder. Yes we must!