spelen

Een heel interessant verhaal van onderzoeker Stuart Brown over spel en spelen:

Een van de belangrijkste dingen die hij zegt in deze presentatie is dat spel niet iets is ter voorbereiding van ‘volwassen’ activiteiten. Zeg maar dat een jonge kat moet spelen met haar broertjes en zusjes om later goed op muizen te kunnen jagen. Hij stelt dat spel (fantasie, flirten, onderzoeken, proberen, uitdagen) essentieel is voor het leven. Een ander punt wat me opviel in zijn voorbeelden is dat hij het vooral heeft over lichamelijk spel (sport, muziek, dansen, springen, met de handen dingen doen) en dat dat zo veel positieve effecten heeft op ons ‘menszijn’. Als voorbeeld gaf hij dat ingenieurs beter in staat zijn problemen op te lossen als ze veel met hun handen werken. Dat heeft dan weer implicaties voor videgames, want het spelen van videogames is nauwelijks lichamelijk, behalve als je de Nintendo Wii neemt. Misschien verklaart de neuropsychologie het succes van de Wii?